Jg 5 nr 5
Zomerkamp 2012
Aan de vrienden van Jeel al Amal
Dertig kinderen hebben in Jeel al Amal deelgenomen aan het “Zomerkamp 2012” dat een maand heeft geduurd. Gedurende de zomer wisselt het aantal kinderen, want sommigen vertrekken voor korte tijd – een paar dagen of een week – en komen dan terug in Jeel al Amal.
Vier vrijwilligsters kwamen uit Engeland om te helpen bij het zomerkamp. Ze organiseerden door de dag activiteiten zoals allerlei vormen van handwerken en spelletjes. De vrijwilligsters vergezelden de kinderen ook bij uitstapjes door Palestina: Jericho, Nablus en de dierentuin.
Twee keer per week gingen de kinderen zwemmen. Daar genoten ze geweldig van, vooral vanwege de brandende hitte in Palestina. Het was verwonderlijk om te zien hoe goed de kinderen zwemmen en onder water duiken.
Er waren ook speciale computerlessen in “Said Khoury for IT”. Daar leerden de kinderen werken met verschillende programma’s zoals Photoshop. Bij een van die workshops ontdekte een jongen van 13 jaar dat een van de computers niet werkte. Hij haalde de computer uit elkaar en zette hem weer in elkaar, tot grote verbazing van iereen die er bij was. Een heel knappe en handige jongen!
Absoluut vermeldenswaard is het hoogtepunt van het zomerkamp dit jaar. Het was de “Dag van Vreugde” die werd georganiseerd door Husam Husseini van Lion Heart. Het was een wondervolle dag waarop de kinderen zich verheugden met water spelletjes en allerlei verbazingwekkende wedstrijden.
My great friend Najwa, Here is the movie of the pictures we took during the event. Please share it with the kids. Thanks, Best Regards, Sam N. Husseini
Ze gaven ook de kleding cadeau: broek, blouse en pet. De kinderen lachten zoals ze nog nooit tevoren hadden gedaan. Tussen al die activiteiten in verheugden de kinderen zich over de maaltijd die ook door Husam Husseini werd geschonken.
Het is hartverwarmend om de kinderen gade te slaan en te zien hoe oudere jongens zorg dragen voor de jongeren. Ze zijn als een familie in een sfeer vol van liefde en begrip.
Ondanks de rauwe werkelijkheid van het dagelijkse leven van deze kinderen en de politieke beperkingen die zijn opgelegd aan een stadje als Betanië achter de scheidingsmuur, verheugen de kinderen zich. Hun schaterlach bewijst eens te meer dat hoop altijd levend blijft en dat hun een stralende toekomst wacht.
Najwa Sahhar-Sayegh
